Monday, November 05, 2018

 

A Conjecture of Schopenhauer in Hesiod

Hesiod, Theogony 226-232 (tr. Glenn W. Most):
And loathsome Strife bore painful Toil
and Forgetfulness and Hunger and tearful Pains,
and Combats and Battles and Murders and Slaughters,
and Strifes and Lies and Tales and Disputes,
and Lawlessness and Recklessness, much like one another,
and Oath, who indeed brings most woe upon human beings on the earth,
whenever someone willfully swears a false oath.

αὐτὰρ Ἔρις στυγερὴ τέκε μὲν Πόνον ἀλγινόεντα
Λήθην τε Λιμόν τε καὶ Ἄλγεα δακρυόεντα
Ὑσμίνας τε Μάχας τε Φόνους τ᾿ Ἀνδροκτασίας τε
Νείκεά τε Ψεύδεά τε Λόγους τ᾿ Ἀμφιλλογίας τε
Δυσνομίην τ᾿ Ἄτην τε, συνήθεας ἀλλήλῃσιν,        230
Ὅρκόν θ᾿, ὃς δὴ πλεῖστον ἐπιχθονίους ἀνθρώπους
πημαίνει, ὅτε κέν τις ἑκὼν ἐπίορκον ὀμόσσῃ.
Arthur Schopenhauer, Parerga und Paralipomena, Bd. II, Kap. XVIII (Einige mythologische Betrachtungen), § 196, conjectured Λώβην (Schaden = Damage) for Λήθην (Forgetfulness) in line 227, on which see M.L. West in his commentary ad loc. (p. 231):
Various improbable conjectures have been made; to those recorded by Rzach, ed. mai., add Λώβην (Schopenhauer), Λύπην (A. Zimmermann), Δίψην (Sinko).
Rzach's critical apparatus:



Liddell-Scott-Jones s.v. τε:
τε may be used three or more times, ἔν τ' ἄρα οἱ φῦ χειρί, ἔπος τ' ἔφατ' ἔκ τ' ὀνόμαζεν Od.15.530, cf. Il.1.177, 2.58, A.Pr.89sq., B.17.19sq., Lys. 19.17, X.Cyr.3.3.36.
LSJ might have cited Hesiod, Theogony 228-230 (τε repeated ten times in three lines).



<< Home
Newer›  ‹Older

This page is powered by Blogger. Isn't yours?